صنعت کاغذ یکی از قدیمیترین و مهمترین صنایع جهان است. تاریخچه کاغذ به حدود ۲۰۰ سال قبل از میالد در چین
بازمیگردد، جایی که “تسای لون” اولین نمونههای کاغذ را از الیاف گیاهی تولید کرد. این فناوری بهتدریج به سایر نقاط جهان، از
جمله ایران، منتقل شد. در دوران اسالمی، ایرانیان با استفاده از تکنیکهای جدید، کیفیت کاغذ را بهبود دادند و شهرهایی مانند
سمرقند و بغداد به مراکز مهم تولید کاغذ تبدیل شدند.
در پنجاه سال گذشته، صنعت کاغذ در جهان و ایران تحوالت بسیاری را تجربه کرده است. در دهههای ۱۹۷۰ و ،۱۹۸۰ کشورهای
صنعتی مانند آمریکا، آلمان و ژاپن سرمایهگذاریهای کالنی در بهینهسازی و توسعه کارخانههای کاغذ انجام دادند. این دوره شاهد
افزایش تولید کاغذ مکانیکی و شیمیایی، بهبود فرایندهای بازیافت و توسعه فناوریهای زیستمحیطی بود. شرکتهایی مانند
Paper Internationalدر آمریکا، Enso Storaدر اروپا و **Paper Dragons Nine **در چین از
پیشروان این صنعت بودند.
در ایران، صنعت کاغذ از دهه ۱۳۵۰ )۱۹۷۰ میالدی( بهصورت صنعتی و مدرن آغاز شد . تأسیس کارخانههایی نظیر چوکا )۱۳۵۲( و کاغذ پارس )۱۳۵۳( از اولین گامهای مهم این صنعت بودند. در دهه ۱۳۷۰ )۱۹۹۰ میالدی(، کارخانههایی
مانند مازندران و کارون نیز به این حوزه اضافه شدند و تولیدات داخلی افزایش یافت. اما صنعت کاغذ ایران همچنان با
چالشهایی مانند تأمین مواد اولیه، وابستگی به واردات خمیر کاغذ و مشکالت زیستمحیطی مواجه بوده است. در دهه اخیر، با
توسعه فناوری بازیافت و افزایش تقاضا برای کاغذهای بازیافتی، ایران نیز به سمت تولید پایدارتر حرکت کرده است.